VERGEVEN
In ons beleidsplan hebben we samen gezet dat we een luisterende gemeente willen zijn. We willen luisteren naar God, elkaar en de mensen om ons heen.
Echt luisteren is best lastig in de praktijk, maar het is zeker haalbaar. Het helpt al enorm als we echt werk maken van vergeven. Paulus zegt: ‘Vergeef elkaar als je iets tegen elkaar hebt. Net zoals Christus jullie vergeven heeft, moeten jullie ook elkaar vergeven. Wees vooral vol liefde.’ Als je onenigheid met iemand hebt gehad en je vergeeft die ander, is het dan klaar? Dat ligt eraan. Vergeving kun je ‘regelen’ met God. Je kunt tegenover God uitspreken dat je die ander vergeeft. Dan ligt vervolgens de zaak bij God. Hij zal er verder mee doen wat goed is. Je laat die ander en wat hij / zij gedaan heeft dus over aan Gods oordeel. Dat is vergeven.
Verzoenen is wat anders: dat betekent dat je relatie hersteld wordt. Het kan best zijn dat die relatie niet meer gaat worden wat het vroeger was (zéker als er sprake is van misbruik of iets dergelijks). Maar je weet ook weer nooit van tevoren hoe je relatie gaat herstellen. Wie weet opent God nieuwe deuren die je niet eerder zag. Wie weet wat er mogelijk is met God? Wees in elk geval vol liefde, want liefde ‘denkt geen kwaad’ (1 Kor. 13:5). Als het gaat om onenigheid in de gemeente zijn hier een aantal algemene adviezen:
- Reageer niet te snel maar bid er eerst voor (Jak.1:19). Soms kunnen we in boosheid dingen zeggen waar we later spijt van hebben. Daarbij komt dat emoties maken dat we de dingen soms niet helder meer zien.
- Maak dingen niet groter dan ze zijn (denk aan de balk en de splinter uit Matth. 7:3-5). De duivel doet er alles aan om de dingen ernstiger en groter te maken dan ze in werkelijkheid zijn. Een kleine ergernis kan gemakkelijk uitgroeien tot een enorme berg waar we niet meer overheen kunnen. Dat is zeker niet wat God wil.
- Wees altijd bereid tot een gesprek. Ga een gesprek nooit uit de weg vanwege boosheid, want daarmee geven we de duivel de gelegenheid om ons verkeerde gedachten in te fluisteren. En als we niet meer praten krijgt de ander ook geen gelegenheid zijn visie op de zaak te geven. Wees bereid om ook naar de ander te luisteren.
- Blijf bij de feiten. Kom niet met verwijten en haal er geen zaken uit het verleden bij die er niets mee te maken hebben. Hou geen register bij met dingen die de andere in het verleden fout heeft gedaan volgens jou. Daarmee geef je de duivel de gelegenheid het probleem op te blazen. (Lees 1 Kor.5:16)
- Buig een beetje mee. Wees niet te halsstarrig in je eigen standpunt, maar kijk waar je elkaar mogelijk in tegemoet kan komen. Wees zo nodig bereid om de minste te zijn. (Filip.2:3)
- Geef toe als je fout zit. Laat je niet leiden door angst voor gezichtsverlies. Weet je zeker dat je boosheid terecht is? Of past een grootmoedig: ‘Je hebt gelijk.’ je beter?
———————————————————————————————————————————–
‘Daarom schep ik vreugde in mijn zwakheden, in beledigingen, nood, vervolging en ellende die ik onderga omwille van Christus. In mijn zwakheid ben ik sterk’.
2 Kor. 12:10
We leven in een ingewikkelde wereld. Er gebeurt veel dat niet te begrijpen is. Het kan je een gevoel van verwarring geven. Wat is nog zeker in deze tijd? In elk geval is het zeker dat God goed is. In Hem is geen spoor van duisternis. Hem je leven geven is het beste dat je kunt doen. Alleen: de échte Jezus volgen is niet makkelijk. Wat is het dan bijzonder dat er mensen zijn overal op de wereld die toch ervoor kiezen om Jezus te volgen. Dat zegt iets over Jezus. Kennelijk is Hij het waard om alles voor op te geven.
In India bijvoorbeeld. Hindoes hebben veel redenen om hindoe te blijven, want christen worden kost hun veel. En toch komen ze en aanvaarden ze Jezus.
Maar dat gaat niet zomaar. Het begint er al mee dat een hindoe vaak niks met Jezus te maken wil hebben omdat Jezus wordt gezien als ‘een witte God’, een buitenlandse god of ‘de God van de Engelsen’ (de vroegere koloniale heersers in India). Dus Jezus hoort niet thuis in India is de gedachte. Verder weten hindoes dat als je Jezus gaat volgen, je waarschijnlijk direct door je familie en maatschappij wordt buitengesloten. Dus je geeft op dat vlak heel veel op, tenzij je familie ook tot geloof komt. Maar ook dan wordt je overstap gezien als een verlaten van je Indiase cultuur. Dan komt de familie alleen te staan.
Een derde obstakel is dat vrijwel alle christenen in India niet drinken, niet roken en geen films kijken. In India zijn films echter enorm populair: zij hebben zelfs hun eigen versie van Hollywood, namelijk ‘Bollywood’. De meeste Indiase films verheerlijken (natuurlijk) de hindoe-manier van leven en om die reden wijzen de meeste christenen films kijken af. Ze beseffen dat ze hun vrijheid in Christus moeten vasthouden. Dus: een hindoe die christen wordt moet echt een leven met alcohol, roken en films opgeven en dat wil niet iedereen.
Iets anders is dat veel hindoes uit angst hun god(en) dienen. Ze zijn dus ook terughoudend om hun god te verlaten omdat ze bang zijn dat hun god hen straft. Ook pasgelovigen hebben het hier soms moeilijk mee. Als ze na kerktijd thuiskomen en een kind wordt ziek, dan kunnen ze denken dat het de oude god is die hen straft.
Wat ook kan spelen is de angst om bezittingen kwijt te raken (bijv. een erfenis) omdat je familie je uitstoot. Als je christen wordt, mis je bovendien bepaalde voordelen die de regering geeft aan hindoes (alleen maar omdat ze hindoe zijn). De allerarmsten in India kunnen bijv. een soort pas krijgen waarmee ze recht
hebben op steun, gratis zorg enz. Christenen krijgen deze pas niet. Om deze redenen houden sommige Indiase christenen hun geloof geheim.
Ook op het gebied van relaties kan het volgen van Jezus je veel kosten. Als je christen wordt heb je namelijk per definitie minder kans om een huwelijkspartner te vinden, want er zijn maar weinig christenen in India naar verhouding. Het komt voor dat christenen onder druk om te trouwen toch moeten trouwen met een hindoe. Want trouwen moet volgens de Indiase cultuur. De culturele eis om te trouwen is dan dus groter dan de wens om een christelijke levenspartner te krijgen. En krijg je kinderen? Christenen die hun kinderen op een hindoe school moeten doen, betalen meer schoolgeld. Er zijn wel christelijke scholen, maar die zijn duur en soms niet te bereiken qua vervoer (dat trouwens ook weer geld kost).
Wil je werk? Bij het solliciteren naar een baan worden christenen achtergesteld. De gedachte bij veel hindoes is dat christenen toch wel geholpen worden door mensen uit het buitenland (want Jezus wordt dus vaak gezien als ‘een buitenlandse god’). Dit is niet waar, hoewel het ook wel klopt dat christenen uit het buitenland hun geloofsgenoten in India steunen.
En dan je voornaam… Een christen in India heeft of krijgt een Bijbelse naam zoals David of Lydia. Als je iets moet regelen bij de overheid en je zegt je naam heb je, als je een christelijke naam hebt, direct een achterstand of wordt je niet eens geholpen. Iemand (vrouw, enige christen in haar dorp) vertelde me vorig jaar in India, dat een boom op haar huis viel. Ze ging naar de overheid voor hulp. De ambtenaar vroeg haar: ‘Hoe heet je?’. ‘Martha’, zei ze. ‘Dan kan ik je niet helpen’ zei de ambtenaar.
Terug naar Diever. Wat zijn wij rijk met onze vrijheid. Maar hoe gebruiken wij onze vrijheid? Hoeveel aandacht hebben wij voor wat we missen in de kerk? We zijn zo makkelijk geneigd om te klagen over wat we missen. Maar de meeste christenen op deze wereld betalen echt veel voor hun geloof (en dan bedoel ik niet de kerkelijke bijdrage). Wat kost het volgen van Jezus jou en mij?
Ben van Werven, voorganger Kruiskerk Diever